Mi(-blaven)
Piptatherum caerulescens
Poaceae Graminaceae
Nom en français : Piptathérum bleuâtre.
Descripcioun :Aquéu mi es uno planto coumuno en basso Prouvènço ounte trachis sus li roucaio o esboudèu de pendis. Li fueio soun verdalo e estrecho emé uno lengueto proun longo (>3,5 mm). Li lemma an ges de péu sus l'esquino au contro de Piptatherum paradoxum. Coumpara emé lou mi-fèr qu'a d'espiguet e de lemma bèn mai pichot.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 30 à 80 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Piptatherum
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Tribu : Stipeae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 8 à 20 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Abriéu à mai
Liò : Roucaio
- Esboudèu
- Roucas
- Tepiero seco
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumditerrano
Ref. sc. : Piptatherum caerulescens (Desf.) P.Beauv., 1812
Erbo-di-granouio
Hydrocotyle vulgaris
Araliaceae
Noms en français : Écuelle-d'eau, Hydrocotyle commun.
Descripcioun :L'erbo-di-granouio es uno planto di proun raro en Prouvènço. S'atrobo pamens encaro en Camargo. Es uno planto que rebalo au sòu e que fai de fuieo que douno d'èr à-n-aquéli de l'escudeleto, Umbilicus rupestris. Li flour, sènso petalo soun pichouneto (1,5 à 2 mm), groupado en enflourejado de 3 à 5 cm.
Usanço :Li fueio soun manjadisso, mai n'en sabèn pas mai.
Port : Erbo
Taio : 2 à 15 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Hydrocotyle
Famiho : Araliaceae
Ordre : Apiales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 30 à 50 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1000 m
Aparado :
Vo
Mai à óutobre
Liò : Palun
- Sagnas
- Tourbiero
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Hydrocotyle vulgaris L., 1753